Pierwsze kopnięcie. Teraz naprawdę zaczyna do niej docierać, że coś się zmienia. Zgasiła papierosa. Może jednak nie powinna palić? Tylko dlaczego ma nie palić, skoro ma na to ochotę? Zna wiele dziewczyn, które paliły w ciąży i jakoś rodziły normalne dzieci. Najchętniej napiłaby się wódki. Jeszcze lepiej byłoby zapalić jointa.

Bez miłości nie da się żyć. Magda uważa, że jak się w domu nie ma miłości, to trzeba jej poszukać gdzieś indziej. Przytula się do koleżanki. Nazywa ją swoją dziewczyną. Nie uprawiają seksu, tylko czasem się całują i głaszczą po włosach. To takie przyjemne! Magda mogłaby leżeć z nią godzinami

Paulina od miesiąca nie może się porządnie wyspać. Dzieciak drze się w niebogłosy i nijak nie da się go uspokoić. Kolejny raz zwleka się z łóżka i nachyla nad małym. Próbuje mówić do niego spokojnym głosem: – Śpij… mały śpij… nie płacz… nic się nie stało… Ale on wcale nie

Alkohol… tak pamiętam swoje dzieciństwo. Pojawiał się w domu zbyt często i długo, aż stało się to codziennością. Kiedy miałam 7 lat musiałam już opiekować się nowo narodzoną siostrą. Bardzo dobrze z czasem mi to wychodziło, każdy mawiał, że świetnie sobie radzę. Rodzice żyli po swojemu, imprezy, wychodne. Byłam odpowiedzialna,

Czy matka nastolatka tak naprawdę wie jak być matką? Naszła mnie tak refleksja po wczorajszym wywiadzie dotyczącym nastoletniego macierzyństwa. Nigdy nie powiedziałabym, że żałuję bycia mamą. Mam wspaniałe dzieci. Antoni jest niebywale wrażliwy, jest uzdolniony matematycznie i wydaje mi się, że mocno stąpa po ziemi. Nadia ma zdolności plastyczne, jest

6 czerwca 2016 rok opuszczam zakład poprawczy po pięciu latach. Myślę sobie: „Boże, w końcu jestem wolna, zaczynam nowe życie, nikt już nie będzie mnie kontrolował!”. Oczywiście to była walka samej ze sobą, bo tak naprawdę byłam pełna lęków i obaw, ale co tam! Przecież właśnie znalazłam miłość swojego życia! 

Postanowiłam wysłać kilka słów od siebie. To taki telegraficzny skrót opowieści o moim życiu, ale może da do myślenia innym. Urodziłam syna kiedy miałam 16 lat. Byłam wówczas w domu dziecka w Warszawie. Trafiliśmy tam z rodzeństwem dość niespodziewanie, ale obiecano nam, że to tylko na chwilę. Gdy doszło do

EM przyszła do nas wczesną wiosną. Wzięła przepustkę z placówki dla bezdomnych, w której wówczas przebywała, przejechała przez całe miasto przesiadając się pewnie ze trzy razy, usiadła w dużym, wygodnym fotelu w moim gabinecie i poprosiła: – Niech pani mi pomoże, żeby teraz nie zabrali mi dziecka. Miała chyba dwadzieścia

Zacznijmy od potencjalnego braku zrozumienia… Nasz blog nie promuje rodzicielstwa nastolatków. Nie namawia ich (ani nikogo) do rodzenia dzieci w momencie, gdy nie są na to gotowi. Nasz blog odpowiada na potrzebę nastoletnich dziewcząt, które zostają matkami. Powstał po to, by je wspierać, by nie czuły, że są same na